Każdorazowo wizytę okulistyczną zaczynamy od wywiadu z właścicielem. Istotną dla lekarza będzie historia dotychczasowego leczenia, przyjmowane leki, stosowana profilaktyka, wyniki badań np. krwi lub usg.
Jednocześnie lekarz okulista obserwuje zachowanie zwierzęcia w gabinecie, ocenia jego aktywność w nowym miejscu.
Następnie przechodzimy do ogólnego badania klinicznego, w którym m.in. ocenimy stan jamy ustnej, osłuchujemy tony serca oraz mierzymy temperaturę.
Po ogólnym badaniu klinicznym – czas na na badanie okulistyczne. Jest ono złożone i wymaga zaawansowanej aparatury.
Po pierwsze badamy odruchy nerwów na bodźce oraz reakcje na światło. Za pomocą testu Schirmera mierzymy poziom produkcji łez. Test ten wykonuje się, wkładając na minutę papierek ze skalą do worka spojówkowego.
Następnie za pomocą lampy szczelinowej, w odpowiednim powiększeniu oceniamy układ powiek, rogówkę, spojówkę, przednią komorę oka wraz z tęczówką.
W kolejnym kroku na powierzchnię oka nanosimy fluoresceinę. Jest to barwnik, który uwidocznia ewentualne uszkodzenia rogówki oraz drożność kanalików nosowo-łzowych.
Kolejnym ważnym elementem badania jest tonometria– mierzenie ciśnienia wewnątrzgałkowego. Badanie jest bezbolesne, przeprowadzane za pomocą aparatu zwanego tonometrem.
Drugą część badania przeprowadzamy po podaniu kropli rozszerzających źrenicę. Po 15 minutach od działania preparatu, oceniamy soczewkę i dno oka.
Czasem musimy pogłębić diagnostykę o dodatkowe badania: usg gałki ocznej lub wymaz z worka spojówkowego.
Często objawy okulistyczne są obrazem chorób ogólnoustrojowych. Dlatego po wizycie właściciele mogą dostać zalecenia, aby wykonać np. echo serca.